HADADUS

I.

HADADUS

Princeps Idumaeus, regiae stirpis, a Deo contra Salomonem in poenam excitatus. 1. Reg. c. 11. v. 14, 17, 19. 21, et 25. Torniel. A. M. 3058.

II.

HADADUS

Rex Syriae, Samariam obsedit, cum 32. Regibus soeiis, sed obsidionem solvere coactus est. Postea captus ab Achabo, cum muneribus liber est remissus, contra Dei mandatum: qui proin Achabum hosti, beneficii prioris immemori, in manus tradidit. Idem l. 8. c. 9. et 10. vide Adadus.

III.

HADADUS

Syriae Phoeniciaequeve throno conscenso, Damasci coronatus est: Davidi, aliquem suorum confoederatorum oppugnanti, infeliciter obnixus, ad Euphratem enim, ab illo XXM. amissis, victus est. Ioseph. Antiqq. l. 7. c. 6. Idem cum praecedente.

IV.

HADADUS

fil. Hezione primo Damasci Rege geniti Tabremonis, patrisuccessit; 2. Par. c. 16. v. 4. ab obsidione Samariae miraculose amotus; cum mempe sibi videretur audire ingentem adventantium copiarum strepitum, Deo id in Elizaei Prophetae gratiam sic dirigente, ut varicinio huius de annonae Pridiana vilitate veritas constaret, 1 Reg. c. 15. v. 20. Ier. c. 49. v. 27. Tantopere a suis dilectus est, ut a Syris Damascenisqueve Numinis loco haberetur. Suffocatus tandem ab Hazaele servo, Obiit, Idem l. 9. c. 2. Vide Ben-Adad.